Op 19 maart 2019 is er een brief van de minister van landbouw, natuur en voedselkwaliteit naar de Tweede kamer der Staten-Generaal gestuurd. De brief gaat over de Rashondenfokkerij in het algemeen en meer specifiek het fokken met kortsnuitige honden.
Kortgezegd zou je kunnen stellen dat de eerst genoemde bijlage een veterinaire oplossing voor de problematiek behelst en de tweede bijlage gestoeld is op kynologische uitgangspunten die gebruik maken van beschikbare veterinaire kennis.
Echter sinds het verschijnen van bovengenoemde documenten lijkt het wel alsof er een zondvloed over de georganiseerde kortsnuitfokkerij is gegaan.
Met name de Mopshonddreigt als ras in deze kolkende stroom te verdrinken. Er wordt gesproken over het infokken van andere rassen om verlenging van de snuiten te bewerkstelligen of zelfs over een algeheel fokverbod. Een complexe situatie waarvan de uitkomst vragelijk is.
Wat wel vaststaat is dat met bovengenoemde maatregelen de essentie van de mopshond zal verdwijnen. Omdat ik met hart en ziel mijn leven heb gewijd aan dit ras en ik geloof dat de kwaliteit van de mopshondgebaat is bij een weloverwogen fokkerij is naar mijn mening een kynologische oplossing zeer wel mogelijk.
De oplossing dient mijns inziens niet gezocht te worden buiten het ras maar binnen het ras. Daar waar een zondvloed is, is ook een ark van Noach. En die hoeft niet van zo ver weg te komen. Immers de mopshonden die gefokt worden in Zuid Afrika en bijvoorbeeld Australië, zien er anders uit dan de mopshonden die hier in Europa worden gefokt. Bovendien hebben zij een andere genenpool en komen ook zij voort uit de georganiseerde kynologie. Verschillende Mopshonden hebben de beoogde eigenschappen die gesteld worden in de beoordelingscriteria van de faculteit. In ieder geval zijn zij zeer bruikbaar om de beoogde kwaliteits- en welzijnsnormen mee te bereiken via een fokprogramma. Het zou de moeite waard zijn om deze mogelijkheid serieus mee te nemen in de overwegingen met betrekking tot de fokkerij van mijn geliefde mopshond.
*Bastaard*: betekent een hond die niet tot een bepaald hondenras behoort.
